Gjeografia e liqenit të Shkodres

Liqeni i Shkodrës është liqeni më i madh i Gadishullit Ballkanik, i cili shtrihet në një sipërfaqe prej 368 km² në mes Shqipërisë dhe Malit të Zi. Në varësi nga periudha e vitit dhe furnizimi i liqenit nga lumenjt madhësia e tij ndryshon nga 368 km² deri në 570 km².

Prej siperfaqes minimale pjesa më e madhe i takon Malit të Zi (219km²) kurse Shqipërisë i takon pjesa më e vogël (149km²).
Gjatësia maksimale lindje̵ perendim 44 km dhe gjerësi veri jug 14 km.

Liqeni i Shkodrës është liqen tektoniko karstik dhe gjendet rreth 5 metra mbi nivelin e detit, kurse thellësia e tillë maksimale është rreth 44 metra.

Si rezultat i kësaj liqeni është i vendosur në kriptodepresion (Kriptodepresion është  liqen kur sipërfaqja e tij është mbi nivelin e detit kurse fundi nën nivelin e detit, pra niveli i detit e ndan masen ujore të liqenit në dy pjesë të pabarabarta. Ngjashëm me këtë janë edhe liqenet e mëdha në Ameriken Veriore).

Në pjesën jugore nga liqeni buron lumi Buna i cili ka gjatësi 41 kilometra dhe derdhet në gjirin e Drinit në Detin Adriatik, ky lum është i vetmi i lundrueshëm që ka Shqipëria dhe njëherit e ndanë një pjesë të kufirit me Malin e Zi.

Liqeni është i pasur me botë bimore dhe shtazore. Këtu rriten rreth 34 lloje të peshqve, 7 prej tyre endemike. Gjithashtu në rrethinën e liqenit rriten rreth 270 lloje të zogjve. Si pasojë e kësaj liqeni shfrytëzohet në masë të madhe për peshkim, mirëpo gjuajtja ilegale po ndikon në dëmtimin e botës shtazore në liqen.